Wat er nu allemaal door me heen gaat.
Hier zit ik dan ... The night before... mijn (hopelijk) allerlaatste Chemo behandeling.
Tranen in m'n ogen, kriebels in m'n buik. Blij..maar ook zekere spanning, angst.
Het voelt alsof ik mijn scriptie inlever.. hier.. beoordeel het maar. Ik kan er niks meer aan wijzigen, nu is het aan de 'beoordelaars' om mij te laten slagen!!
Zo voelt het. 8 maanden lang zit ik in een proces van Chemo's, bloedprikken, ziekenhuis in en weer uit. Zolang ik midden in dit proces zit is er niks aan de hand. Dan doe je wat je moet doen met opgeheven hoofd. Nu het einde in zicht komt, heerst er af en toe een licht paniek gevoel (gezonde spanning!). Nu komt HET moment steeds dichterbij waarop DE uitslag bekend wordt.
Erop of eronder!
Mijn werk zit er wat betreft de chemo's op. De chemo's zijn in dit geval mijn scriptie.
De scans de beoordelaars. Mijn Oncoloog de jury die gaat zeggen: U bent door mevrouw Verweijmeren.
Daar gaat de Chemo, met de kudde mee! |
Net zoals dat ik lekker mijn levenslange premie van de zorgverzekering er al lang uit heb! ;)
Ik krijg ook hele fijne post! Lieve kaartjes (een aantal zijn heeel trouw, dank dank dank), bloemen, cd's, etc etc. Ook een bijkomend voordeel van ziek zijn! Jaja .. nog even en u denkt.. Tjee waar kan ik me opgeven voor ook een portie...
Het klinkt misschien gek maar ik denk dat ik het niet had willen missen. Hier kan geen cursus tegenop!
Oke op naar morgen, de allerlaatste, inclusief Roze Koeken en lieve mensen om me heen.
Wordt vervolgd..
Liefs,