Even een kort maar krachtige update!!!
Er was geen .. Ik herhaal Geen activiteit meer te zien op de scan. Slechts wat littekenweefsel ...
Ik kon het niet geloven!!!
Nog steeds besef ik het niet helemaal...
Ik duik nu mn bedje in na een heerlijk diner samen met fam en vrienden en hopelijk word ik morgen wakker en was alles geen droom!!!!!!
2 be continued!!
Liefssss
woensdag 8 mei 2013
maandag 6 mei 2013
Scan 2/2... Spanning voor de uitslag!
Afgelopen donderdag scan 1/2 gehad. De zogeheten CT-scan.
Het was zo voor mekander na 25 min stond ik weer in de gang waar alle mensen mogen komen. Tja de scan kamer is toch echt alleen bestemd voor bestemmingsverkeer, oftewel patienten waarbij een vermoeden is dat er iets zit wat niet hoort of het vermoeden is allang bevestigd maar is het even een tussenstand check. Zo eentje die bij PSV vaak op voorsprong staat in de rust maar aan het einde van de rit toch ineene heul anders kan zijn. Nou die tussenchecks heb ik inmiddels al tig gehad... dit is DE eindcheck!
Vanochtend scan 2/2 gehad. De zogeheten PET-scan.
Tja op de nuchtere maag moet je dan maar positief denken, niet zenuwachtig worden want tja ik kan immers toch niks aan de uitslag veranderen. Ja ja makkelijk praten... ik was dus WEL zenuwachtig en ik kon even NIET positief denken de gehele auto- en scanrit.
Maar eenmaal met het radioactieve spul in mn lichaam begon ik me al snel te concentreren op mijn ademhaling. Jajaaaa de ontspanningsoefeningen en een meditatietje op zijn tijd hebben zo z'n voordelen ;). Ik heb 45 min zo stil gelegen als ik maar kon (een hele opgave!!! ;)) en erna nog even 25 min stil onder de scannert liggen. Ik kon op mn ademhaling letten tot ik een ons woog, maar ZEN kom je er toch niet helemaal onder vandaan. Dan is een andere entourage toch echt een must!
Enfin; ik heb mijn 2 proefwerken ingeleverd bij de leraar (a.k.a oncoloog). Ik kan er nu niks meer bijschrijven, afkijken lukte ook niet. Dit is het. As woensdag zijn de proefwerken nagekeken en krijg ik mn cijfer te horen om 16:00.
Nu ben ik qua opleidingen nog nooooit gezakt en zelfs niet voor mn zwemdiploma's dus zou je denken kat int bakkie, appeltje eitje, niks aant handje... maar ja dat denk ik toch niet na 6 aug gigantisch (figuurlijk) op mn bek te zijn gegaan.
Oftewel ik ga nergens van uit. Zoals Aida tegen me zei: 'Steph het kan eigenlijk alleen maar goed nieuws zijn, je bent al van zo ver gekomen'. Zo bekijk ik het ook nu maar even. Maar het zou toch potverdomme moooooi zijn als het nu gewoon klaar is. Dag Kanker(zooi). Dag Ziekenhuis. Dag Katheter. Dag...
Hallo Gezondheid. Hallo haartjes. Hallo nog wat jaartjes.
Spanning in mn lijffie. Nog 2 nachtjes slapen en dan is het hoge woord eruit.
Morgen een dagje uitwaaien ergens op een strand. Woensdag DE dag.
2 be continued!
Liefs,
Steph
Het was zo voor mekander na 25 min stond ik weer in de gang waar alle mensen mogen komen. Tja de scan kamer is toch echt alleen bestemd voor bestemmingsverkeer, oftewel patienten waarbij een vermoeden is dat er iets zit wat niet hoort of het vermoeden is allang bevestigd maar is het even een tussenstand check. Zo eentje die bij PSV vaak op voorsprong staat in de rust maar aan het einde van de rit toch ineene heul anders kan zijn. Nou die tussenchecks heb ik inmiddels al tig gehad... dit is DE eindcheck!
Vanochtend scan 2/2 gehad. De zogeheten PET-scan.
Tja op de nuchtere maag moet je dan maar positief denken, niet zenuwachtig worden want tja ik kan immers toch niks aan de uitslag veranderen. Ja ja makkelijk praten... ik was dus WEL zenuwachtig en ik kon even NIET positief denken de gehele auto- en scanrit.
Maar eenmaal met het radioactieve spul in mn lichaam begon ik me al snel te concentreren op mijn ademhaling. Jajaaaa de ontspanningsoefeningen en een meditatietje op zijn tijd hebben zo z'n voordelen ;). Ik heb 45 min zo stil gelegen als ik maar kon (een hele opgave!!! ;)) en erna nog even 25 min stil onder de scannert liggen. Ik kon op mn ademhaling letten tot ik een ons woog, maar ZEN kom je er toch niet helemaal onder vandaan. Dan is een andere entourage toch echt een must!
Enfin; ik heb mijn 2 proefwerken ingeleverd bij de leraar (a.k.a oncoloog). Ik kan er nu niks meer bijschrijven, afkijken lukte ook niet. Dit is het. As woensdag zijn de proefwerken nagekeken en krijg ik mn cijfer te horen om 16:00.
Nu ben ik qua opleidingen nog nooooit gezakt en zelfs niet voor mn zwemdiploma's dus zou je denken kat int bakkie, appeltje eitje, niks aant handje... maar ja dat denk ik toch niet na 6 aug gigantisch (figuurlijk) op mn bek te zijn gegaan.
Oftewel ik ga nergens van uit. Zoals Aida tegen me zei: 'Steph het kan eigenlijk alleen maar goed nieuws zijn, je bent al van zo ver gekomen'. Zo bekijk ik het ook nu maar even. Maar het zou toch potverdomme moooooi zijn als het nu gewoon klaar is. Dag Kanker(zooi). Dag Ziekenhuis. Dag Katheter. Dag...
Hallo Gezondheid. Hallo haartjes. Hallo nog wat jaartjes.
Spanning in mn lijffie. Nog 2 nachtjes slapen en dan is het hoge woord eruit.
Morgen een dagje uitwaaien ergens op een strand. Woensdag DE dag.
2 be continued!
Liefs,
Steph
Abonneren op:
Posts (Atom)