Niet weten hoe dat voelt..

Je haar verliezen.

En nee niet door ouderdom..! Van die heerlijke stroken aan de zijkant bij kalende mannen, dat het dan bovenop kaal is en dat ze dan in alle treurnis de haartjes die ze nog hebben dan over de kalende vlakte kammen. Dat ziet er uiteraard nog treuriger uit!

Acceptatie dat je nu eenmaal kaal bent.. en dat aan heel de wereld toont.

Na

Zo makkelijk is dat niet. Helemaal niet als je een 27 jarige
 vrouw bent. 1 + 1 = kanker.

Voor

Niet weten hoe dat voelt.. 
Dat weten alleen degene die net als ik ook kaal worden door chemo. Wanneer ik onder de douche sta, mn haar heerlijk fris wil wassen, maar bij het zien van mijn handen .. nou ja ik zie mn handen niet eens.. 1 grote haarbal nestelt zich in de palmen van mijn handen. Het warme water stroomt over mn rug... waar mijn tranen zich moeiteloos mengen met de waterstroom.

Je wordt wakker, verlaat het bed, de ooit zo witte kussensloop is donkerbruin.. helaas niet van mn make-up ;), maar weer een bos haren die daar zomaar ligt. Loslatend van mijn koppie.
#Zucht .. kut kut kut ik zou mn haren tijdens deze kuur nog NIET kwijt raken.
Waarom val ik nu weer buiten het protocol? Oke oke.. diep adem halen..

Acceptatie, overgave, vertrouwen en kracht!

Ja mn haartjes moeten er af. Dit kan zo niet langer. En zo zijn ze gisteren om half 11 van me gescheiden. Daar is de Sinead o connor look weer. Voor zolang het duurt, want beste mensen ik kan het nog niet geloven, maar ik word dus zo kaal als een knikker. Niks.. 0,0 haartjes!
Zoals een lieve vriendin van me zei:
Lieve, sterke, kwetsbare, mooie (ja dat zei ze echt!) Steph. go for it! Startsein van begin naar hernieuwd herstel wordt gesymboliseerd door het loslaten van je haren.

Zo zie ik het! Geen Annie meer, ik laat het zien zoals het is. Met wat mutsjes en sjaals ziet er dat nog best oke uit. Gelukkig is het geen zomer ;)!
Lieve Sonja bedankt voor het afscheren van mn haren!

Zelfs tijdens alle eredivisie duels afgelopen weekend begon iedere wedstrijd met een speech over #Staoptegenkanker. Heel toevallig had ik al een paar x gezegd dat ik het boek van Maarten vd Weijden wil hebben. Hij heeft dezelfde zware Stamceltransplantatie ondergaan als die ik ga krijgen. En ineens stond hij daar in het PSV stadion en gaf hij een speech. Ik ben nog nooit zo emotioneel geweest in het stadion wanneer PSV verloor, maar nu rolde de tranen over mn wangen. Alles wat hij zei: RAAK! Het kwam allemaal even lekker binnen.. maar dat is goed. Ik verstop mn tranen niet meer.. Ook tranen zijn een teken van kracht. Het bewust zijn van...

Vandaag mag ik mijn trolley weer inpakken. Misschien wel tijdens de grote show vanav op NED 1 om 20:30 #Staoptegenkanker.
Dan pak ik mijn trolley weer in voor een lang weekendje weg. Ik ben er al eens geweest en ze kennen me daar. Het eten is oke, wel betaald parkeren en het uitzicht is niet super maar ik doe het ervoor. Helaas geen private room, maar shared. Op de kleintjes letten ;) .. hopen dat ik een leuke roommate heb. Het Catharina Ziekenhuis.. tot morgen.
Op het program in ieder geval veel leuke bezoekjes! En tussendoor ga ik het boek en cd 'mediteren voor beginners' eens in de praktijk brengen.

Vandaag eerst nog even lunchen, een biosje pakken ..

Liefs,
Steph