Zo waar was ik... Juist ik wilde even 2 weken m'n gedachte verzetten en tot aan 5 sept nét doen alsof ik even Niet ziek ben.
Hmm net doen alsof ben ik geloof ik nooit zo goed in geweest, maar ik heb toch weer even heerlijk gewerkt, zinnen verzet en genoten van kleine/grote dingen in t leven. Eén van die dingen was uiteraard dat mn liefde op 3 sept weer terug kwam in NL, bij mij, even dichtbij na 'n maand Uganda.
Woensdag 5sept D-day. Samen met Carolien en Marije op nr het Radboud waar we al om 9uur een afspraak hadden bij vd Maazen en Raemaekers. Ik was zenuwachtig, gespannen .. benieuwd wat deze heren me gingen adviseren! Hopelijk konden ze me adviseren, want ik was er nog steeds niet uit qua keuze: bestralen vs SCT.
De heren hadden duidelijk hun huiswerk gedaan. Scans bekeken, mij uitgebreid ondervraagd en mn verhaal laten doen en toen kwam het eindoordeel: EN, EN!!! Ipv of, of... #slik
Gvd, de tering.. Kwam ik om de fifty fifty in te zetten .. Koos het publiek voor én een SCT én bestralen! De motivatie daarvoor werd mij pijnlijk duidelijk.. Tja mevr Verweijmeren we hebben liever dat u over 10, 20 jr bij ons binnenloopt met borstkanker dan binnen nu en 5 jaar nog een keer met Hodgkin. Dan houdt het namelijk op...
Hoezo op? Worden nu gewoon even m'n laatste 2 jokers tegelijk ingezet?! Dan is het nu alles of niets!
Vd Maazen zei ook duidelijk kijk u gaat er niet over n dag aan dood, ook niet over n maand of 2 maar wel over 3 jaar.. Uiteraard wist ik dat zelf ook wel dat niks doen geen optie is en je dan toch echt verliest van deze ziekte...maar door m'n hoge dosis optimisme komen de woorden 'verliezen', 'dood', 'niks meer voor u kunnen doen' nu eenmaal NIET in me op! Althans nog niet.. Vd Maazen vroeg dan ook of ik het vervelend vond dat hij het zo formuleerde. Ik vond van niet..het is wel een keer goed dat ik deze woorden hoor en hierdoor wat dichter bij de realiteit kom!
Ook mn zorgen over evt late bijwerkingen en acute bijwerkingen werden simpel van tafel geveegd.. Dat doet er nu niet toe.. Het hoger liggende doel is nu genezen van Hodgkin, het moet weg! No matter what...
Oké... Ik besef het! Tranen.. Verdriet.. Ongeloof.. Overkomt mij dit nu? Ja dus.
Genezingskans: 50%!
Daar moet ik het mee doen. Puur een percentage. Dan komt de rasechte optimist weer in me naar boven en denkt ja dat zal.. Ik ben Steph en ik klaar deze klus! Dat moet gewoon..
Wachten op een scan over een maand heeft geen zin, het zit er, ik voel het en voor dat ze me een zware behandeling als een SCT aan mogen doen moet er weer een biopsie worden gedaan. Hmmm hier zit ik uiteraard niet op te wachten, nog n litteken in m'n decolleté gebied, maar ja wat moet dat moet. Na het bezoek heb ik dan de opties om alles vanaf biopt tot bestralen in Nijmegen te laten doen of biopt, oogstchemo's (voorbereidende chemo's), bestralen in het Catharina ziekenhuis in Ehv en de superkuur (BEAM) in Maastricht. Ik kies voor dat laatste en vraag aan Lybeert of hij mn coordinator in dit alles wil worden. Dat wil hij en gaat meteen mn biopt regelen. Eigenwijs als de beste man is plant hij mn biopt op vrijdag 14 sept. Intakegesprek op donderdag 13 sept.. 2 dagen na mn 27e verjaardag. Ook dat moet nog gevierd; klein en intiem. Ipv groots.
Ik hoop zondag alweer 100% hersteld te zijn en even lekker te genieten op een sloepje in het water, midden in de natuur ver weg van wat op een Ziekenhuis lijkt!
Daar meld ik me pak m beet met een maand of 2 vanaf nu en dan mag het hele circus gaan beginnen.
Op werk,woon vlak zullen keuzes gemaakt moeten gaan worden, niet leuk, maar het moet!
Tot zover. Kortom het is dus nog steeds even heel kut en dat blijft het ook nog ;). Behandeling: 6 maanden, herstel: 1 jaar.
Liefs, steph
%$#@#@@*#...... het is net zo'n spinnenweb, je komt steeds verder in het web en omdraaien is geen optie. Denk aan jullie!
BeantwoordenVerwijderenPfff jeetje steef! Heel veel succes en sterkte maar weer komende tijd! Je bent een topper!! Denk aan je! Liefs Nienke
BeantwoordenVerwijderenDat komt wel eventjes aan hier in Bali Steef. Je bent een topper hoe je het weer insteekt ondanks alles wat je te wachten staat. Hoop dat je lekker geniet van je verjaardag en ik wil je heel veel liefs geven en een dikke knuffel. Juud
BeantwoordenVerwijderenWow, Steef, wat heftig allemaal! En hoe jij daar dan mee omgaat, daar heb ik waanzinnig veel respect voor! En je mag er ook wel eens doorheen zitten, hoor, je bent ook een mens! Maar diep, diep respect voor jou. Zet 'm op, meid! Ik leef met je mee.
BeantwoordenVerwijderenAnnemieke Schellekens
*slap in the face* ......pfff geen woorden voor....
BeantwoordenVerwijderenheb enorm veel respect voor jou. Heel veel sterkte de komende maanden.
Wij denken aan je
Dikke kus en knuffel
Sander, Dees en Roos